zaterdag 20 februari 2016

Vreugderepen met cocos, amandel en chocolade



Ik wil graag een receptje delen, en ook een beetje gewoon opschrijven wat ik deed om het zelf niet te vergeten, want ik heb iets gemaakt en ik vind het heel lekker.
Een tijdje geleden zag ik op facebook een receptje voor iets wat me wel lekker leek: the no-bake-almond-joy-bars-with-ganache-topping 
Ik dacht: dat wil ik ook wel eens proberen, want dat ziet er zoooo goed uit.
Dat was dus de basis om van te vertrekken.
Maar ik ben heel slecht in het opvolgen van instructies,... als het op eten aankomt dan toch. In het echte leven is dat anders: ik parkeer nooit op de parking van een winkel als ik er niet echt mijn boodschappen ga doen en ik heb er moeite mee om naar links te draaien als mijn GPS zegt dat ik naar rechts moet, zelfs als er een blokkade op de weg staat. Maar goed, het gaat hier niet over mijn hersenkronkels, maar over zoetigheid, gelukkig.

Ik hou af en toe van zoet. Maar ik hou niet van suiker en het effect dat dat op je lichaam heeft. Ik hou van veel reacties op mijn facebook of instagram-account als ik iets heb gemaakt en: met zoetigheid werkt dat altijd. (Dat van die reacties dat wil ik niet toegeven, want dat klinkt zo ijdel en dat is het ook - mijn ijdelheid wordt gelukkig gecounterd door mijn eerlijkheid)

Wie dus op zoek is naar een lekker dessertje zonder gluten, zonder zuivel is hier op dit moment op het juiste adres. Het is in een half uurtje klaar, maar dan kan je het nog niet meteen eten: moet nog even in de koelkast. Dit recept geeft je ongeveer 20 kleine porties. Je hebt er geen oven bij nodig.

Er zijn 3 lagen aan, de eerste is de korst:

Hiervoor neem je 1 cup (of kopje) gemalen amandelen, 1 cup mengeling van amazone en pecannoten, 1/2 cup ontpitte dadels, 2 el pure cacaopoeder, 1 el kokosvet  en 2 el agavesiroop.
Dit alles in de keukenrobot fijnmalen en mengen, en daarmee de boden van een schaaltje van 20 bij 20 cm vullen. Je mag dat goed aandrukken.

Daarna komt de fluff:

Hiervoor nam ik 1 brikje opklopbare soyaroom, wat ik stijf klopte met de mixer en waar ik dan 2 zakjes  klop-fix aan toevoegde. Als dat stijf was, deed ik er de kokosroom van 1 blik cocosmelk bij * en ik klop verder op. Daarbij ging nog 1/4 cup fijngemalen havermout, 1/4 cup kokosmeel van amanprana, 1,5 cup geraspte kokos, 1 cup kokosschilfers, 2 el agavesiroop en 2 el kokosvet.

Deze fluff gaat op de bodem, niet te zeer aandrukken zodat het luchtig blijft.

De ganache bestaat gewoon uit zwarte chocolade (ongeveer 1 cup) die je laat smelten, mengt met 2 el cocosroom en een drupje amandelextract.
(Ik smelt de chocolade op laag vermogen in de microgolf - doe er steeds wat vocht bij als je het zo wil doen. Je kan het ook au bain marie doen)
Deze chocoladelaag gaat over de fluff.

Als afwerking, strooi je geroosterde cocosvlokken en amandelschilfers over de nog warme ganache.
Rooster ze al roerend in een droge pan, maar let op: verbrand snel. Goed blijven roeren dus.

Zet de schotel een paar uur in de koelkast voor je het gaat opeten. Dan heeft het mooi de kans om helemaal op te stijven. Snij dan in blokjes. Ik zou aanraden om blokjes van 3x3 com ongeveer te doen.
Bewaren doe je in de koelkast.

En dan nu de opmerkingen:

*Als ik iets maak als dit, dan leg ik in de schotel (bodem + randen) eerst  een vel bakpapier, dat is handigst als je daarna gaat snijden, want je kan gewoon het bakpapier bij de randen omhoog tillen en op een snijplank werken: geen gepruts.
Met een springvorm werken is een andere optie.

*cocosroom krijg je door het cocosvocht van het romige gedeelte te scheiden. Leg je blik(ken) cocosmelk in de koelkast en de room zal hard worden. Het vocht kan je afgieten. Kleine tip: leg blikken in je koelkast op hun zijkant, met het lipje om het blik open te doen naar onder. Dan kan je als het koud is, het vocht afgieten door het blik maar een heel klein beetje open te doen. Dat vocht hoeft niet te verdwijnen in de afvoer: het is heerlijk in een smoothie, of als basis van chocomelk.

*Ik heb geen echte keukenrobot. Ik heb wel een hakmolen bij mijn braunmixer. Ik vind dat heel handig gerief. Als je zoiets niet hebt, denk ik dat je er met een stevige staafmixer ook wel komt.

* Havermout fijn maken doe ik met een koffiemolen, ook dat vind ik fijn gerief. Ik gebruik hem ook om andere zaden fijn te maken (bv chiazaad of lijnzaad, waarmee je dan een eiervervanger kan maken) of om droge kikkererwten fijn te malen om in 1-2-3 falafel te maken. (zal ik binnenkort eens een blogje over maken)
Maar als je geen koffiemolen hebt (en je bent niet binnenkort jarig) kan je het waarschijnlijk ook wel doen met de hakmolen, als je een grotere hoeveelheid havermout neemt om te malen.
Misschien lukt het ook wel om havermout in een zakje te doen en dat zakje te bewerken (lees: op kloppen) met een deegrol.

*als je dat cocosmeel niet hebt, gebruik dan wat meer havermout, of wat minder soyaslagroom. Want cocosmeel en havermout compenseren hier bij mij voor het vocht van de slagroom. Zorgt voor structuur en textuur. (cocosmeel lijkt qua textuur op bloem, kokosrasp zijn die korreltjes die je kent van rotsjes en schilfers zijn grotere stukken, zoals ze ook bij studentenhaver zitten)

*Onthou: ik probeer ook maar wat. Er zijn geen heilige regels (behalve dan dat je niet parkeert op de parking van een winkel waar je niet gaat winkelen) en doe je eigen ding. Soms mislukt het, soms gaat het goed, en hoe meer je oefent, hoe beter het zal lukken, want ervaring is in dit geval zeer betekenisvol. Dat is hoe ik het zie, en de rebel in mij. Ik snap het als je alles wil afmeten en afwegen en strikt recepten wil volgen. Maar ik ben zelf niet zo. Ik beloof wel om geen mislukkingen te bloggen en deze te verkopen als geweldig lekkere dingen :-) Alleen als het echt lukt, dan kom je het te weten!

* die cups... die vind je in vele winkels tegenwoordig. Ik heb de mijne indertijd in Dille en Kamille gekocht en ik heb ook schattige kannetjes van Rice die maatschepjes zijn. Vaak worden er cup-maatschepjes meegeleverd in de doos van bv een broodbakmachine. En anders voldoet een standaard kopje ook. Geen tas, voor alle duidelijkheid.

* Ik deel graag foto's van eten, en je kan ze vinden op mijn instagram. Vraag mij niet waarom ik daar mee ben begonnen (en als je dat toch doen en je het antwoord wil weten: om mijn moeder te overtuigen dat ik NIET al 15 jaar overleef op groentenpizza en appelmoes met veggie worst,... een hardnekkige overtuiging waar ze mee blijven zitten is)  Contradictorisch, alweer, want mijn moeder zit niet op de computer en vindt haar weg niet op het internet :-) Ok, om alle mensen ter wereld te laten zien dat plantaardig eten niet saai is dan. Of om een bestaansreden te geven aan mijn Compulsive cooking Disorder. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dat bestaat en dat ik dat heb. Ik kan echt aan het koken slaan en dan verwonderd zijn als de dag om is, plots.




woensdag 17 februari 2016

Gebakken havermout

Ik ben een moeder van 2 jongens, intussen al bijna 8 en 10. Wat begon als een blog van een moeder die wat tips wou geven om kleine kinderen groenten en linzen te leren eten, gaat nu over in een blog van een moeder die af en toe al eens wat meer 'lui' kan zijn (leve de zelfstandigheid van de pre-puberalen!) en niet meer noodgedwongen elke dag om 6u het bed uit moet om luiers te verversen. Ja, dat is dus echt maar een fase -- gelukkig! :-)

Maar kijk, opstaan is soms nog een uitdaging voor me en heel soms schiet het ontbijt er dan bij in. Niet gezond, ik weet het. Maar ik ga in extremis liever zelf met een lege maag de deur uit dan dat ik mijn kinderen met een lege brooddoos naar school stuur.

Goed, waar ik naartoe wil: er is daar een oplossing voor, namelijk je ontbijt op voorhand bakken.
Zowat iedereen is aan de havermout dezer dagen, lijkt het wel (als ik zie hoe groot het aanbod van havermout en verwante producten of bewerkingen is geworden in de supermarkten, lijkt dat niet alleen zo, maar zo ik het stellen als een feit)
Het wonderlijke aan die havermout is dat je er alle kanten mee uit kan. In een papje 's morgens vroeg met wat amandelmelk ... heerlijk. Maar dan moet je wel tijd en zin hebben om het te maken en te laten afkoelen zodat je je tong niet brand. Je kan het ook moeilijker meenemen in de auto of de trein als je tegen de tijd aan het vechten bent in de ochtendrush.
Maar dat kan je met deze muffins wel. Aha!
Het is gewoon je bekende ontbijt, alleen op voorhand al gebakken. Veel handiger kan het leven niet worden. Het is ook een prima gezond tussendoortje.... en ook grote en kleine kinderen zijn er dol op.

De basis is
3/4 cup havermout
1/4 cup gemalen havermout (tot poeder malen in de koffiemolen)
en 5/4 cup plantaardige melk.

daarbij voeg je

1) 2 eetlepels rozijnen, wat amandelschilfers, fijngehakte noten, een appel in kleine stukjes en wat kaneel
of
2) een banaan in kleine stukjes, fijngehakte noten, wat cacaopoeder en chocoladedruppels
of
3) peer in stukjes, fijngemalen kardemom en amandelen in stukken
of
4) kokosrasp en stukjes ananas (combineer met kokos-rijst melk als plantaardige melk)
of
..... de mogelijkheden zijn eindeloos!
Doe alle ingrediënten samen in een kom, roer goed door en verdeel het papje over 6 gaten in je muffinbakblik. (verdubbel alles voor 12 stuks als je een groter gezin hebt)
Bak 30min op 180 graden in de heteluchtoven.

Je kan dit warm of koud eten.
Wil je het geheel een beetje luchtiger maken? Voeg dan in het deeg wat bakpoeder toe, of een beetje niet natriumbicarbonaat en een halve theelepel appelazijn. Maar dat moet niet... het lukt ook prima zo.
Als je de muffins in het bakblik laat afkoelen, komen ze vanzelf los, je hebt in principe geen cupcake papiertjes nodig.

Mijn ontbijt voor morgen staat al klaar  ;-)






Fricandon met kriekskes

Vandaag was ik wat aan het rommelen in mijn boekenkast en daar kwam mijn allereerste veganistisch kookboek tegen: La Dolce Vegan. Ik heb er eerlijk gezegd nog niet veel uit klaargemaakt, want vaak had ik één of meerder van de ingrediënten niet in huis als ik in iets interesse had, toen ik het jaren geleden aankocht.

Maar nu ben ik aan het opruimen en ontrommelen en moest ik beslissen of het boek al dan niet mag blijven in de kast en ik zou het toch wel sneu vinden om het weg te doen. Maar houden en niets mee doen is ook geen optie, dus sloeg ik het open.
Bij het doorbladeren vond ik een recept voor Meatloaf (fricandon dus) dat ik wel eens wou uitproberen en ik ging aan de slag.
Hieronder vind je niet helemaal het recept zoals het in het boek staat, want sommige dingen heb ik niet in huis.  Er zo bv Worcestershire sauce in moeten en walnoten, maar zonder lukt het dus ook prima. En op het einde zou je het hele geval nog eens moeten insmeren met ketchup, waarna nog 10min af te bakken. Je mag me ouderwets noemen, maar daar lijk ik toch geen fan van te zijn.

Soit, hier mijn vrije interpretatie!

Nodig:
5 hamburgers (ik gebruikte veggie hamburgers uit diepvries colruyt), ontdooid en fijngehakt.
1 ajuin, in kleine stukjes
1 wortel, fijn geraspt
1 teentje knoflook
een handje cashewnoten en pompoenpitten, fijngehakt.
een eetlepel sojasaus
een eetlepel mosterd
een eetlepen tahini
een theelepel vers gemalen zwarte peper
een half zakje bio pizza- schmelz van Wilmersburger (= vegan geraspte kaas)
een flinke scheut paneermeel (kan ook met gewoon brood natuurlijk!)
3 lepels edelgistvlokken
een eetlepel oregano
2 keer een eetlepel olijfolie

Ajuin en wortel en look opstoven in de eerste eetlepel olijfolie tot de ui glazig is.
Daarna gewoon alle andere ingrediënten in een kom doen, heel goed mengen en kneden en in een ingevette ovenschaal 30min bakken op 180 graden.

Intussen nam ik een pot met krieken, warmde die op en toen het sap kookte, bond ik die in met maÎszetmeel opgelost in water.

Ons avondmaal was voor mij puur jeugdsentiment, ik at dit vroeger zo graag....!
De kinderen vonden het ook heel lekker, al hebben ze bij mijn weten geen referentiepunt wat fricandon betreft.
Het is niet 100% zoals ik het gewoon ben/was van vroeger, maar wel heel lekker.
Ik heb nog wat over en ik kijk er al naar uit om het morgen bij de lunch op mijn werk koud op te eten.